Page 7 - ЦЕЛИНА

Срамот како заштитник од правење поголеми зла давал не
незначителен придонес за дејствување и владеење на
добрината. Срам е чувство кон кое треба да се стреми човекот за
да го контролира негативното однесување. Осознавањето на
лошото дејствување или лошите општествени односи го
создаваат срамот, го тераат човекот да го унапреди сознанието.
Праведноста, она што би требало да биде, дава сила за
просветување на човекот со цел да се издигне општеството.

Сè до денес спокојството било опозиција на вознемиреноста.
Денес имаме многу голем број луѓе кои се повознемирени
отколку спокојни, човекот треба да се бори да наоѓа решенија,
да бара начин да го стави спокојството во владение.
Задоволствата треба да се цел на човекот, со неговото
постигнување човекот ќе се ослободува од тегобно и од телесно
и од духовно страдање.
Со непристрасност треба да пристапиме при разгледување и
анализирање на реалната состојба на постојаните проблеми во
општеството за да ги откриваме и решаваме. Демагогијата која
владее денес е голем поддржувач на злото и на негативните
дејствувања.

Човекот треба да има права и обврски за живот во целината како
збир на единки од целиот свет. Во целината еднаквоста ќе биде
поттик за индивидуален развој и докажувања. Реалните и
утврдени сознанија кои се резултат на креативниот метод на
дијалектичкиот реализам мора да се вреднуваат од човекот.
Науката и знаењето треба да го подучуваат човекот што да прави,
како да го измени негативното движење. Реалните етички
содржини мора да се нагласуваат и спроведуваат. Личното
достоинство и достоинството на општеството треба да се
доближуваат и изедначуваат за да се зголемува задоволството
на човекот и општеството.

5