Page 78 - ЦЕЛИНА

создаден човекот еднаквоста владеела меѓу луѓето. Во
понатамошниот развиток и развивање на разумот кај луѓето
почнуваат првите делења на целината.

Човекот е во сооднос со природата и општеството. Живеењето на
единката со други единки дава збир на луѓе, кои треба да се
слободни затоа што се дел од целина. Ако ја земеме слободата
како теза, нејзината антитеза во суштина нема значење. Во една
цивилизирана целина нема потреба од борба за слобода.
Антрополошки, човекот не треба да се бори за слобода, туку тој
треба да има слобода или еднаквост со другите единки. Оттука
се појавува прашањето кој треба да ја даде слободата и кој треба
да добие слобода ако имаме единки што се дел од целината.

Слободното мислење создава и слободно делување, а таквото
дејство има влијание врз другите. Ако е регулиран односот на
една единка со друга, тогаш нема повредување меѓу нив.

Слободата секогаш загрозува друга страна во денешните
општествени односи. Слободата мора да е во согласност со
моралот и етичкото однесување. Денес слободата е многу
форсиран и експлоатиран збор, се употребува за сè и сешто.
Слободата на единката мора да е во сооднос или усогласена со
целината. Односите на луѓето мора да се регулирани за да нема
незадоволни единки. Законите на целината ги регулираат
односите на единките со други единки или општествените
односи.

Договорите за меѓусебните односи на луѓето треба да се
регулирани и одобрени од целината. Во деловите на целината,
кои имаат меѓусебни односи, законите мора да се исти и да
важат подеднакво за сите единки кои ја сочинуваат целината.
Незадоволството никогаш не се решило и не преминало во
задоволство ако не се открила суштината. Целината е
најголемата суштина, која ќе го реши проблемот на
незадоволството и ќе создаде задоволен човек.

76