Page 70 - ЦЕЛИНА

Римската република завршила со деспотизам на Римската
Империја. Слободните градови во Италија, Германија,
Фландрија успеале да задржат одреден дел од демократските
принципи за време на Средниот век. Робовите престанале да
бидат мнозинство. Како што привршувала епохата
на феудализмот, се појавувала богата средна класа, која ги
поседувала и парите и времето потребно за да се учествува во
владејачките кругови. Една од последиците од ваквата состојба е
преродбата на духот на слободата врз основа на античките грчки
и римски принципи. Концепцијата за еднакви политички и
социјални права продолжува да се дефинира за време
на Ренесансата, кога се раѓа и хуманистичката идеологија, и
подоцна за време на Реформацијата, каде се води борба за
религиска слобода. Историски, кога мали делови претставувале
некакви целини, ваквата демократија функционирала релативно
добро, но сепак секогаш постоело незадоволство и зло.

Почнувајќи од бунтот против монархијата во Англија во 1642
година, кој кулминира со егзекутирањето на кралот Чарлс I,
политичките и револуционерните движења против
автократските европски влади ќе резултираат со основање
демократски влади. Овие движења главно се инспирирани и
водени од политички филозофи, особено од французите
Монтескје и Жан-Жак Русо и американските државници Томас
Џеферсон и други. Пред крајот на деветнаесеттиот век, секоја
важна западноевропска монархија веќе имала усвоено устав кој
ја ограничувал моќта на Круната и им нудел значителен дел
политичка моќ и на граѓаните.

Во секоја од овие земји е конституирано законодавно тело
според моделот на британскиот парламент. Британската
политика тогаш го има најголемото влијание врз организацијата
на светските демократии. Француската револуција, исто така, се
пробива со засилено влијание на целокупната светска сцена.
Подоцна, успехот на демократските институции во САД служи
како модел за многу луѓе и држави.

68