Page 10 - патека 1

Како растев дојде време за на училиште. Новата
средина на почетокот не ми се допаѓаше, но како течеше

времето, желбата за училиште растеше.
Во училиште за првпат се соочив со мали ситни

неправди. Домашните задачи ги пишував редовно.
Учителката секој ден ги проверуваше домашните работи.

Еден ден на училиште, на вториот или третиот час имавме
математика, па учителката како и секогаш стана и од клупа

- на клупа, ги проверуваше домашните задачи. Јас ја
извадив тетратката за домашни работи да ја покажам

мојата. Кога ја отворив на последната страна, што да
видам - домашната работа ја немаше. Кога дојде
учителката до мене, бев премногу збунет и не знаев што да

кажам. Учителката ме искара толку многу, што јас тоа го

паметам и ден-денеска.
Се мислев неколку дена и се чудев како е можно да
исчезне последниот лист каде што ми беше домашната

задача. На крајот дознав - другарчето што седеше до мене

ми ја искинало последната страна и си ја ставило во
својата тетратка. Замислите која злоба од дете на девет
години!!!

Тогаш сфатив дека луѓето, па дури и децата уште од
мали нозе се способни да ги копират своите родители.

9