Page 37 - ЦЕЛИНА
P. 37
Можеш да си поставиш некоја цел и да ја исполниш, но со тоа и
добиваш и губиш. Тоа што го губиш никогаш не ти е пресметано
однапред. По доаѓање на целта, гледаш колку енергија и време
си потрошил за нешто што нема суштина.
Денес целото општество е длабоко заглавено во лавиринтот на
општествениот развој. Сè е измешано и заматено, црното се
прикажува за бело и обратно, белото се прикажува како црно.
Состојбата во која се наоѓаат луѓето се прима и станува навика,
неправдата денес се прифаќа како нормална појава.
Некои делови од општеството мислат дека пливаат во мирни
води, но не го гледаат цунамито кое надоаѓа, затоа што
владетелите нив ги имаат на списокот за во иднина. Тие се
олабавени, полузаспани, лажно заблудени и мислат дека
историјата ќе се повтори и дека другиот ќе настрада, а тие ќе се
спасат. Ова е нешто друго, сè е поразлично од минатото. Во
минатото имало услови и можности да се извлечеш, такви биле
моментите и околностите. Денес владетелите се навлезени во
тешка патологија, нивните претходници во историјата владееле
со светот, но се чини дека имале понекоја логика на владеење.
Денешниве владетели се болни психопати и на сите луѓе на
светот гледаат како на безвредни, однапред жртвувани за
нивната цел.
Сè позачестените терористички напади на таканаречениот
развиен свет се доказ дека денес сè е поинаку. Ако
општествените односи останат вакви, во иднина ќе се случат
непредвидливи настани од кои целото човештво ќе се изненади.
Ова е предупредување за сите да сфатиме дека се потребни
неминовни промени во општеството.
Класните различности се големи, како меѓу територии и
континенти, така и во самите земји, меѓу луѓето кои живеат
заедно.
35