Page 52 - ПАТЕКА 2

Ништо нема да постои, ќе нè снема, ќе се самоуништиме.
Затоа најважната работа денес е да се почне со промена на
денешните општествени односи.

Механизмот на часовникот е идеален пример за деловите
од системот, односно целината. Ако го форсираме и
разработуваме само едниот сегмент тој ќе работи
прекрасно за себе и ќе мери секунди, но часовникот нема
да функционира...нема да му работат стрелките, клатното
или ѕвончето. Тоа е дострелот на целината. Сите делови
треба да се синхронизирани и прецизни.Така треба да биде
и со корпорациите или банките.Сега работат прекрасно за
себе, но не се свесни дека наскоро ќе ја расипат целината
па неминовно со времето и тие нема да работат добро.
Гледано низ призмата на дијалектичкиот реализам овде
мора да употребиме и малку механика. Општествените
односи мора своите содржатели од кои се составени и кои
делуваат во самиот систем да ги усогласи и синхронизира
за да ја носат функцијата и хармонијата на системот како
целина.

За да се третира овој проблем, а да е појасен во анализите
кои ќе водат до решавање на проблемот мора да се
набројуваат поединечни моменти кои ќе бидат независни
еден кон друг, но зависни во самата основа за изнаоѓање
решение.

Пример 1

Едноставно, зошто да сакам да настанат промени ако мене
во овој систем ми е добро. Јас имам пари, ме штити
полицијата, значи сигурен сум и безбеден. Моето
спокојство е во ред. Зошто јас да се менувам? Сè што имам
51